„Blanka jest dziewiętnastoletnią studentką, która postanawia spędzić część wakacji w Belleuve (ośrodku dla niepełnosprawnych w Marsylii) w charakterze wolontariuszki. Skojarzenia ze słynącym z oddziału psychiatrycznego szpitalem Belleuve w Nowym Jorku są uprawnione, problematyka psychiki ludzkiej stanowi bowiem główny motyw powieści. Ivana Dobrakovová stawia na taki typ prozy, który na pierwszy plan wysuwa subiektywizm i prywatne doświadczenie. Kontakt z niedoskonałością ludzkiego ciała i doświadczenie ułomności ludzkiej stają się najintymniejszymi z przeżyć Blanki, którym zaczynają stopniowo towarzyszyć zaburzenia lękowo-depresyjne. Ich opis w Belleuve przypomina obłąkanie. To, co świadczy o wyjątkowości tej prozy to, poza przerażająco przekonującymi opisami stanów lękowych, zwrócenie uwagi na fakt, że depresja nie zawsze posiada jasne, dające się łatwo wytłumaczyć przyczyny”.

Całą recenzję Oli Stawińskiej można przeczytać w portalu Popmoderna.pl.