(właśc. Iosif Mendel Hechter; 1907– 1945) Rumuński prozaik, dramatopisarz, eseista i dziennikarz. Urodził się w naddunajskim mieście Braiła, gdzie spędził pierwsze lata życia, następnie – jako student prawa – mieszkał w Bukareszcie i w Paryżu. Choć był blisko związany ze środowiskiem intelektualistów i pisarzy (przyjaźnił się m.in. z Mirceą Eliadem, Emilem Cioranem i Constantinem Noiką), pozostał twórcą osobnym, do dziś uznawanym za literackiego outsidera. Opublikowana w 1934 roku powieść Od dwóch tysięcy lat wzbudziła głosy krytyki, na którą Sebastian odpowiedział esejem Cum am devenit huligan (Jak zostałem chuliganem; 1935). Pozycję Sebastiana na scenie literackiej ugruntowały kolejne powieści, m.in. Accidentul (Wypadek; 1940), a także sztuki teatralne. W roku 1961 brat pisarza, Benu, zdeponował w bukareszteńskiej ambasadzie Izraela nie opublikowane zeszyty dziennikowe Sebastiana. Zapiski te, znane potem jako Dziennik 1935–1944 (wyd. pol. 2006), zostały wydane dopiero w 1996 roku i obecnie są uważane za jedno z ważniejszych dzieł dokumentujących szerzenie się antysemityzmu i nastrojów faszystowskich w ówczesnej Europie.