Ateńczyk z urodzenia i zamieszkania (nie licząc długich studiów w Niemczech w zakresie… filologii angielskiej), w młodości zawodowo zajmował się reklamą: został jednym z pierwszych greckich copywriterów. Pierwszą książkę – zbiór wierszy – wydał w wieku 28 lat, zaś od 1983 roku poświęcił się już całkowicie literaturze. Ma na koncie kilkadziesiąt publikacji, w tym rozprawy filozoficzne i socjologiczne, antologie wierszy i albumy fotograficzne, tomy krytyki literackiej, autobiografię w kilku częściach oraz eseje komentujące grecką rzeczywistość. Do tych ostatnich należy właśnie Nieszczęście…, książka, która przyniosła mu międzynarodową sławę. Podobny charakter mają jeszcze między innymi Χαμένη τάξη (Zgubiona klasa, 1983), Απολογία ενός Ανθέλληνα (Obrona mishellena, 1997) czy Ειρωνικό Νεοελληνικό Λεξικό (Ironiczny słownik nowogrecki, 2000). Wszystkie one nawiązują do wątków Nieszczęścia…: słabości greckiej klasy mieszczańskiej, pełnego zacietrzewienia podejścia Greków do swoich przeciwników i krytyków, braku tolerancji oraz nabożnego stosunku do własnej historii. Fragmenty niektórych tekstów Dimu, w języku greckim i angielskim, można znaleźć na wciąż aktualizowanej stronie internetowej: www.ndimou.gr.