Serbski pisarz, poeta, eseista i tłumacz (autor licznych przekładów poezji francuskiej, rosyjskiej i węgierskiej). Studiował literaturę na Uniwersytecie Belgradzkim, do 1960 roku pracował w czasopiśmie „Vidici”. W wieku 25 lat napisał krótką powieść, która przyniosła mu zwycięstwo w literackim konkursie organizowanym przez społeczność żydowską Belgradu. Powieść ta, zatytułowana Psalm 44, została opublikowana w 1962 roku razem z innym tekstem, Mansardą. Od 1973 roku regularnie honorowany krajowymi i międzynarodowymi nagrodami zarówno za swoją twórczość pisarską, jak i translatorską. Jego twórczość często kojarzona była z pisarstwem Brunona Schulza – przede wszystkim ze względu na motyw poszukiwania prawdy o ojcu i magiczno-bajkowe obrazowanie. W Polsce znany m.in. z takich tytułów jak Wczesne smutki, Grobowiec dla Borysa Dawidowicza, Encyklopedia umarłych, Ogród, popiół – wszystkie w przekładzie Danuty Cirlić-Straszyńskiej.

Zmarł 15 października 1989 roku w Paryżu.